Ανακαλύπτοντας τα Μυστικά του Δάσους

Η φιλοσοφία του σχολείου του δάσους (forest school) ξεκίνησε από τη
Δανία το 1950 – αν και αρχικά ονομαζόταν «scog (που σημαίνει ξύλο ή
δάσος) kindergarden». Σήμερα υπάρχει ένα δίκτυο forest schools σε
πολλές χώρες– στη Σκανδιναβία, στον Καναδά.

Σε ό,τι αφορά τα βασικά χαρακτηριστικά ενός μαθήματος στο σχολείο του
δάσους η δασκάλα δεν χρειάζεται να μιλά, να διδάσκει. Η μάθηση βγαίνει
μέσα από το παιδί, καθώς αναμετράται με τον εαυτό του.
Σκαρφαλώνοντας σε ένα δέντρο, μαθαίνει να εμπιστεύεται τις δυνάμεις
του, να καταπολεμά τους φόβους του. Μαθαίνει να αξιολογεί τον κίνδυνο,
φτάνει στην αυτογνωσία.

Ειδικά στα μικρότερα παιδιά, η πληροφορία περνάει μέσα από βιωματικές διαδικασίες.
Στην προσχολική ηλικία, τα παιδιά δεν μαθαίνουν ακούγοντας αλλά συμμετέχοντας βιωματικά.
Ιδιαίτερα σημαντικό ότι βελτιώνονται ως learners, μαθαίνουν δηλαδή καλύτερα,
αφού ενισχύεται η συναισθηματική τους νοημοσύνη αντί για την παθητική γνώση.
Παράλληλα, αποκτούν ενσυναίσθηση τόσο για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας,
με τα οποία αλληλεπιδρούν, όσο και για το ίδιο το περιβάλλον.
Αποκτούν σεβασμό. Θα αποφύγουν να καταστρέψουν μία μυρμηγκοφωλιά,
να κόψουν ένα φρέσκο κλαδί που πάσχισε να φυτρώσει.

Έτσι κάθε ομάδα μία φορά την εβδομάδα ή το δεκαπενθήμερο μεταφέρει
τις δραστηριότητές της σε κάποιο άλσος, συνήθως στο άλσος Βείκου ή στο
άλσος Συγγρού. Στο πλαίσιο αυτής της επαφής παρατηρούμε τη φύση
γύρω μας και διακρίνουμε τις αλλαγές της, καθώς και οργανισμούς που
ζουν σε αυτή. Τις περισσότερες φορές με αφορμή την επίσκεψη στη φύση
ξεκινά και ένα project .